Ticaret Avukatı, Adana ve çevre illerde, hatta gelişen ticari hayatla birlikte uluslararası ticari faaliyetlerin yürütülmesinde ve çıkan sorunlarda ticari ilişkileri sağlıklı bir şekilde düzenler.

Ticaret Hukuku: kişiler arasındaki ticari faaliyetleri ve ticaretle uğraşanlar arasındaki ilişkileri düzenleyen hukuk dalıdır. Ticaret Avukatı Yalnızca ticaretle uğraşan kimselerin haklarını koruma altına almakla kalmayıp işletme sahiplerinin ve alıcıların da hak ve yükümlülüklerinin düzenlenmesine de katkıda bulunmaktadır. Ticaret Hukuku, Hukukun en geniş alanlarından biri olup bünyesinde şirketler hukuku kıymetli evrak hukuku, deniz ticareti gibi bölümleri de barındırmaktadır.

Ticaret Hukuku; bireyler arasındaki ticari ilişkileri düzenleyen, hukukun ticaretle ilişkili tüm mevzuatını kapsayan bir alt dalıdır.

Ticaret hukukunun temel dayanağı, 1957 tarihinde Medeni Kanun’ un ayrılmaz bir parçası olan Türk Ticaret Kanunu’ dur. Ayrıca Sermaye Piyasası Kanunu, Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu, ticaret hukuku kanunlarındandır.

Ticaret Hukukunun Genel Kavramları:

Tacir

·      Ticari işletme, 

     Ticaret Sicili

·      Ticaret unvanı,

·       Haksız rekabet, 

     Ticari Defterler

     Cari hesap,

·       Ticari işler tellallığı,

·       Acentelik, 

     Ticaret Ortaklıkları başlıklarında tanımlanır. (Ticaret ortaklıkları kolektif, komandit, anonim, limited, kooperatif ortaklıkları' dır.

Türk Ticaret Kanunu Madde 12’ ye göre Tacir:

MADDE 12– (1) Bir ticari işletmeyi, kısmen de olsa, kendi adına işleten kişiye tacir denir.

(2) Bir ticari işletmeyi kurup açtığını,sirküler, gazete, radyo, televizyon ve diğer ilan araçlarıyla halka bildirmiş veya işletmesini ticaret siciline tescil ettirerek durumu ilan etmiş olan kimse, fiilen işletmeye başlamamış olsa bile tacir sayılır.

 (3) Bir ticari işletme açmış gibi,ister kendi adına, ister adi bir şirket veya her ne suretle olursa olsun hukuken var sayılmayan diğer bir şirket adına ortak sıfatıyla işlemlerde bulunan kimse, iyi niyetli üçüncü kişilere karşı tacir gibi sorumlu olur.

Türk Ticaret Kanununun temel kavramlarından biri olan ticari işletmeyi kendi adına işleten kişiye, gerçek veya tüzel kişi olsun tacir denir. Gerçek kişi olan işletme sahibi, bu işletmenin tümünü veya bir adi ortaklığın ortağı olarak kısmen dahi işletebilir.

Türk Ticaret Kanununda düzenlenen ortaklıklar tüzel kişiliği içermektedir. Bu ortaklıklar niteliği gereği, organları aracılığı ile işletilir. Bu organlar aynı zamanda yasal temsilci durumundadır. 

Tacir sıfatının kazanılabilmesi için gerekli olan ilk koşul, bir ticari işletmenin varlığıdır. Ticari işletmeden söz edebilmek için gereken unsurlar şunlardır:
- Gelir sağlamayı hedef tutma
- Devamlılık
- Bağımsızlık
- Esnaf Faaliyeti Sınırlarını Aşma

Türk Ticaret Kanunu Madde 11’e göre Ticari İşletme:

MADDE 11– (1) Ticari işletme, esnaf işletmesi için öngörülen sınırı aşan düzeyde gelir sağlamayı hedef tutan faaliyetlerin devamlı ve  bağımsız şekilde yürütüldüğü işletmedir.

(2) Ticari işletme ile esnaf işletmesi arasındaki sınır, Bakanlar Kurulunca çıkarılacak kararnamede gösterilir.

(3) Ticari işletme, içerdiği mal varlığı unsurlarının devri için zorunlu tasarruf işlemlerinin ayrı ayrı yapılmasına gerek olmaksızın bir bütün hâlinde devredilebilir ve diğer hukuki işlemlere konu olabilir. Aksi öngörülmemişse,devir sözleşmesinin duran mal varlığını, işletme değerini, kiracılık hakkını,ticaret unvanı ile diğer fikrî mülkiyet haklarını ve sürekli olarak işletmeye özgülenen mal varlığı unsurlarını içerdiği kabul olunur. Bu devir sözleşmesiyle ticari işletmeyi bir bütün hâlinde konu alan diğer sözleşmeler yazılı olarak yapılır, ticaret siciline tescil ve ilan edilir.

Ticari işletmenin varlığı tacir sıfatının kazanılması için tek başına yeterli değildir. Bu nedenle, gerçek kişinin tacir sıfatını kazanabilmesi için ticari işletmenin işletilmesi gereklidir. Ticari işletmenin işletilmesinden amaç; işletmenin fiilen çalışmaya başlamasıdır.

Yapacağı sözleşmelerin yerine getirilip getirilmeyeceğini hesaba katıp “basiretli bir iş adamı” gibi davranıp borcun yerine getirilmesini engelleyebilecek hareketleri önceden nazara alması gerekecektir.