Şirketler hukuku, Ticaret hukuku bünyesinde yer alan ve ticaret şirketlerinin kurulması, birleşmesi, bölünmesi, devredilmesi, tip değiştirmesi, tasfiyesi gibi konulara dair normları ihtiva eden ve ticaret şirketlerine ilişkin hukuki ilişkileri inceleyen bir hukuk dalıdır.

Ticaret hukukunun alt dalı hâline gelen şirketler hukuku,son hâlini 2011 yılında 6102 sayılı yeni Türk Ticaret Kanunu' nun yürürlüğe girmesi sonucu almıştır.

Ticari işletmenin tanımına ve unsurlarına Türk Ticaret Kanunun 11. Maddesinde yer verilmiştir.

TTK MADDE 11–(1) Ticari işletme, esnaf işletmesi için öngörülen sınırı aşan düzeyde gelir sağlamayı hedef tutan faaliyetlerin devamlı ve  bağımsız şekilde yürütüldüğü işletmedir.

(2) Ticari işletme ile esnaf işletmesi arasındaki sınır,Cumhurbaşkanı kararıyla belirlenir[1].

İşletmenin devri sözleşmesi yazılı şekilde yapılır. Yazılı şeklin yanında TTK madde 11/3, ticari işletmeyi bütün olarak konu alan sözleşmelerin ticaret sicilinde tescil ve ilan olunacağını düzenler.

TTK MADDE 11–(3) Ticari işletme, içerdiği mal varlığı unsurlarının devri için zorunlu tasarruf işlemlerinin ayrı ayrı yapılmasına gerek olmaksızın bir bütün hâlinde devredilebilir ve diğer hukuki işlemlere konu olabilir. Aksi öngörülmemişse,devir sözleşmesinin duran mal varlığını, işletme değerini, kiracılık hakkını,ticaret unvanı ile diğer fikrî mülkiyet haklarını ve sürekli olarak işletmeye özgülenen mal varlığı unsurlarını içerdiği kabul olunur. Bu devir sözleşmesiyle ticari işletmeyi bir bütün hâlinde konu alan diğer sözleşmeler yazılı olarak yapılır, ticaret siciline tescil ve ilan edilir.

İşletmesini devreden tacir, rekabet etmeme yükümlülüğü altına girer. Ticari işletmenin devrinde devreden ve devralanın müteselsil sorumluluğunun süresi iki yıldır.

Ticari işletmenin devri ile birlikte, işletmenin tüm aktif ve pasifleri kural olarak devralana geçer.

“Ticari işletmenin devri sözleşmesinin yapılmasından sonra ticari işletme devralana teslim edilmişse ve devralan,işletmeyi bir süre işletmesinin yanında devir bedelinin de bir kısmını ödemişse sözleşmenin geçersiz olduğu kabul edilemez.” YARGITAY 11.Hukuk Dairesi 24/10/2016 tarihli, 2016/11334E 2016/8349Kararı

Konu ile ilgili Yargıtay 8.Hukuk Dairesi 23/02/2015 tarihli 2015/359E, 2015/4829Kararında “Bir an için yapılan devir işlemlerinin danışıklı olmadığı düşünülse dahi, borçlu ile davacı arasındaki ilişki ticari işletme devri niteliğinde bulunduğundan ve takibe dayanak borç işletme devrinden önce doğduğundan, İİK’ nun 44. ve 6098 sayılıTBK’ nun 202. maddelerinin uygulanması gerekecektir. İşletmeyi devralan kişi,devraldığı işletmenin borçlarından sorumludur.” denilmiştir.