Markaların Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname' nin 40.maddesi uyarınca, tescilli bir markanın 10 yıllık koruma süresinin başlangıç tarihi olan “Marka Başvurusu Tarihi” dir. Dolayısıyla marka başvurusu tarihi olan bu tarihin, aynı KHK’ nin 39. maddesinde düzenlenen “markanın sicile kaydedildiği tescil tarihi” olarak kabulü mümkün değildir.

Eş bir söyleyişle; tescil belgesinde yer alan ve KHK' nin 40. maddesi gereğince marka başvurusu tarihi olduğu belirgin olan tarih tescil tarihi olmayıp, hükümsüzlüğe ilişkin dava süresinin başlangıcına da esas alınamaz.

O halde, 5 yıllık dava açma süresine başlangıç alınarak tarihin tespitinde “tescil” konusunda açık düzenleme içeren KHK.39. maddesine gidilecektir. Bu maddede tescil için gerçekleşecek prosüdür açıklanmakta ve sonuçta tüm aşamaların tamamlanmasıyla, markanın tescil edilerek sicile kaydedileceği, ifade edilmektedir. İşte bu tescil ve sicile kayıt tarihi hükümsüzlük davası açma süresinin başlangıcına esas alınacak “tescil”tarihidir.

Hak düşürücü sürenin başlangıcına esas alınacak “tescil tarihi” nin belirlenmesinde, marka tescil belgesinde gösterilen tarihin mi yoksa markanın sicile kaydının gerçekleştirildiği tarihin mi, esas alınacağı davanın yasal hak düşürücü sürede açılıp açılmadığı belirlenecektir.

24/06/1995 tarihli 556 Sayılı Markaların Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname' nin 40. maddesinde “Markanın Koruma Süresi”başlığı altında; “Tescilli markanın koruma süresi başvuru tarihinden itibaren on yıldır. Bu süre, onar yıllık dönmeler halinde yenilenir.”

Denilmekte; koruma süresi başvuru tarihinden başlamaktadır. Şu durumda, başvuru tarihi sadece koruma süresinin başlangıcında belirleyici olmakta, hükümsüzlük davasının açılmasında 5 yıllık sürenin başlangıcına esas alınarak tescil tarihi ise aynı KHK.'nin “tescil” başlıklı 39. Maddesinde ayrıntılı olarak düzenlenmiştir.