İş Kanunu’ nun 14. maddesi, işçinin kıdem tazminatına hak kazanacağı halleri düzenlemiştir. İş Kanunu’ nun 14. maddesinin 5. fıkrası ise;işçiye belirli bir prim gün sayısını ve sigortalılık yılını doldurması halinde kendi isteği ile işten ayrılma ve bunun neticesinde kıdem tazminatı alma hakkı tanır.

Yargıtay, yaş koşulu dışında prim ödeme gün sayısı ve sigortalılık süresini tamamlayarak yaşlılık aylığı almak amacıyla sözleşmesini fesh eden işçilerin kıdem tazminatına hak kazanabileceğini kabul etmektedir.Ancak kıdem tazminatına hak kazanabilmek için feshin bu sebeple gerçekleştirilmiş olması gerekmektedir. Fesih iradesi bu yönde açıklanmalıdır.

(İlk sigorta girişi 08/09/1999 tarihinden önce olanlar,3600 gün sigorta primi yatırılmış olması ve 15 yıldır sigortalı olması koşulu ile iş sözleşmelerini feshedebilirler.

08/09/1999 sonrası sigorta girişi bulunanlar 25 yıldır sigortalı olma ve 4500 gün sigorta primi ödemiş olma şartlarını sağladıklarında emeklilik nedeni ile feshe hak kazanırlar.)

“1475 sayılı yasaya 4447 sayılı yasa ile eklenen 5.bentte,

‘506 Sayılı Kanunun 60. maddesinin birinci fıkrasının (A)bendinin a ve b alt bentlerinde öngörülen yaşlar dışında kalan diğer şartları veya

aynı Kanunun Geçici 81 inci maddesine göre yaşlılık aylığı bağlanması için öngörülen sigortalılık süresini ve prim ödeme gün sayısını tamamlayarak kendi istekleri ile işten ayrılmaları nedeniyle’işçilerin kıdem tazminatına hak kazanabileceği hükme bağlanmıştır.

Düzenlemenin amacı, pirim ödeme ve sigortalılık süresi yönünden emeklilik hakkını kazanmış olsa da, diğer bir ölçüt olan emeklilik yaşını beklemek zorunda olan işçilerin, bundan böyle çalışma olmaksızın iş yerinden ayrılmaları halinde kıdem tazminatı alabilmelerini sağlamaktır.Şüphesiz işçinin bu ayrılmasından sonra yeniden çalışması gündeme gelebilir ve Anayasal temeli olan çalışma hakkının ortadan kaldırılması beklenmemelidir. Bu itibarla işçinin ilk ayrıldığı anda iradesinin tespiti önem kazanmaktadır.

İşçinin başka bir iş yerinde çalışmak için işyerinden ayrıldığı anlaşıldığı takdirde 1475 sayılı yasaya 4447 sayılı yasa ile eklenen 5. bent hükmü uyarınca kıdem tazminatına hak kazanılması söz konusu olmaz.”(Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2006/2716E, 2006/8549K)

“4857 sayılı İş Kanunu’ nun 120. Maddesi yollamasıyla yürürlükte olan 1475 sayılı Yasa’ nın 14. maddesinin 4. Bendi’ nde, işçinin bağlı bulunduğu kurum veya sandıktan yaşlılık, emeklilik veya malullük aylığı yahut toptan ödeme almak amacıyla ayrılması halinde kıdem tazminatına hak kazanılabileceği hükme bağlanmıştır.

O halde anılan bent uyarınca fesih bildiriminde bulunulabilmesi için işçinin bağlı bulunduğu kurum veya sandık hükümlerine göre yaşlılık, emeklilik, malullük ya da toptan ödemeye hak kazanmış olması gerekir.Bundan başka işçinin bağlı bulunduğu kurum ya da sandığa bahsi geçen işlemler için başvurması ve bu yöndeki yazıyı işverene bildirmesi gerekir. Böylece işçinin yaşlılık, emeklilik, malullük ve toptan ödeme yönlerinden bağlı bulunduğu mevzuata göre hak kazanıp kazanmadığı denetlenmiş olur.

Öte yandan işçinin, sosyal güvenlik anlamında bu hakkı kazanmasının ardından ilgili kurum ya da sandığa başvurmaksızın kıdem tazminatı talebiyle iş yerinden ayrılması ve bu yolla hakkın kötüye kullanılmasının önüne geçilmiş olur. İşçi tarafından bağlı bulunduğu kurum ya da sandıktan tahsise yada tahsis yapılabileceğine dair yazının işverene bildirildiği anda işverenin kıdem tazminatı ödeme yükümü doğar ve faiz başlangıcı da bu tarih olarak esas alınmalıdır.”(Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2008/1760E, 2009/13519K.)

Yargıtay işçinin işten ayrıldığında kıdem tazminatına hak kazanabilmek amacıyla SGK’ dan buna ilişkin belgeyi getirmekle, işverenin işçiye kıdem tazminatı ödeme yükümlülüğünün doğduğunu belirtmiştir.